СТУДЗЕНЬ

28 студзеня – 85 гадоў з дня нараджэння Леаніда Дайнека,   пісьменніка, аўтара твораў на гістарычную тэматыку, лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Беларусі 

Нарадзіуся 28 студзеня 1940 года. 
Вучыўся на філалагічным факультэце БДУ (скончыў у 1967 годзе), па прафесіі журналіст.Працаваў на будоўлях, на Ніжнетагільскім металургічным камбінаце, на Віцебскай студыі тэлебачання, Беларускім тэлебачанні. У 1972-1989 гадах быў адказным сакратаром часопіса “Маладосць”. З 1989 года працаваў у выдавецтве “Мастацкая літаратура”.
Публікаваўся з 1961 года. У 1970 годзе быў прыняты ў Саюз пісьменнікаў СССР. Аўтар зборнікаў вершаў, у якіх прысутнічаюць самыя разнастайныя тэмы: ад праслаўлення роднай зямлі і чалавека працы да разважанняў аб дзіцячых гадах, ваенным часе, вясковым побыце (»галасы «(1969),» бераг чакання «(1972),» Мая вясна саракавая «(1979),» Вечнае імгненне «(1985),» сняжынкі над агнём ” (1989)). Аўтар зборніка апавяданняў «Бацькава крыніца» (1976). Некалькі яго вершаў пакладзена на музыку.
Раманная дылогія “Людзі і маланкі” (1977) і “Запомнім сябе маладымі” (1979) апавядае пра падзеі 1917-1919 гадоў на беларускай зямлі. У рамане «Футбол на замініраваным полі ” (1987) падымаецца тэма праблем сучаснага гарадскога чалавека.
У далейшым звярнуўся да сярэднявечнай гісторыі, раманы пра якую заслужылі прыкметнае месца ў беларускай літаратуры, А Дайнека за іх — параўнанні з Уладзімірам Караткевічам. Барацьбе ўдзельных заходнерускіх княстваў з крыжакамі ў XIII стагоддзі прысвечаны гістарычны раман “Меч князя Вячкі” (1987, літаратурная прэмія Саюза пісьменнікаў Беларусі імя і.Мележа 1987). Раман «След ваўкалака» (1988) апісвае час праўлення полацкага князя Усяслава Чарадзея. У 1990 годзе за гэтыя раманы Дайнека быў удастоены Дзяржаўнай прэміі БССР імя К. Каліноўскага. “Сярэднявечную” трылогію пісьменнік завяршыў раманам ” Жалезныя жалуды “(1990), які раскрывае пачатковы этап станаўлення Вялікага Княства Літоўскага. Акрамя вышэйзгаданых раманаў Дайнека з’яўляецца аўтарам фантастычнага рамана «Чалавек з брыльянтавым сэрцам» (1992).
Узнагароды і прэміі:
1970 год — юбілейны медаль «За доблесную працу ў азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння у. І. Леніна».
1986 год-медаль» За працоўную доблесць”.
1988 год-літаратурная прэмія ім. І. Мележа за раман “Меч князя Вячкі”.
1990 год-Дзяржаўная прэмія БССР у галіне літаратуры за творы для дзяцей (раманы “Меч князя Вячкі” і “След ваўкалака”)
Прэмія імя Валянціна Пікуля (2010) з уручэннем залатога медаля за цыкл гістарычных раманаў.
Медаль “500-годдзе Аршанскай бітвы” (2015 год)

16 студзеня - 120 гадоў з дня нараджэння Алеся Пальчэўскага, пісьменніка, перакладчыка.

Нарадзіўся 16.01.1905 г. у вёсцы Прусінава Ўздзенскага раёна Менскай вобласці ў сялянскай сям'і. Скончыў педагагічны факультэт  Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1931). Працаваў адказным сакратаром рэдакцыі часопіса «Кааперацыя БССР», у 1931-1936 гг. - у рэдакцыі часопіса «Іскры Ільіча». 26.11.1936 г. рэпрэсіраваны. 01.10.1937 г. прыгавораны да 8 гадоў пазбаўлення волі. У 1937-1946 гг. працаваў лесарубам у Горкаўскай вобласці. У 1946 г. вярнуўся на Беларусь, выкладаў мову і літаратуру ў Пухавіцкай, Рудзенскай сярэдніх школах. У 1948 г. быў зноў асуджаны да высылкі (на пасяленне). Жыў у Краснаярскім краі, працаваў цесляром (1948-1955). Рэабілітаваны 18.12.1954 г. У 1955-1957 гг. працаваў у газеце «Зорька», рэдактарам у Дзяржаўным выдавецтве БССР, з 1957 г. - літсупрацоўнікам, У 1961-1971 гг. - адказным сакратаром рэдакцыі часопіса «Вясёлка». Сябра СП СССР з 1956 г. Узнагароджаны медалём. Памёр 26.04.1979 г.
   Першыя вершы і апавяданні надрукаваў у 1925 г. Аўтар п'ес «З чырвоным сцягам» (1932), «Зломаная іголка» (1934), «Суседка» (Беласток, 1956), зборнікаў апавяданняў і аповесцей «Родныя берагі» (1958), «Жнівеньская раніца» (1963), «Разбітае люстэрка» (1965), «Былі ў маці сыны» (1968), «Запознены пасаг» (1973), «Ноч на вахце» (1979). Для дзяцей выдаў кніжкі «Беражанкі» (1958), «Ты не адзін» (1960), «Аля і Галя» (1961), «Дым над лесам» (1964), «Данеўцы - нашы знаёмыя» (1965), «Таемная крушня» (1969), «Тайна аднаго звяна» (1971), «Аднавокі сом» (1974), «Сцежкі» (1977). У 1966 г. выйшла кніга выбраных твораў «Мора на камені», у 1975 і ў 1980 г. - Выбраныя творы ў 2 тамах.
   Пераклаў на беларускую мову раман П.Данжашвілі «На Алазані» (з Т.Цулукідзе, 1959), асобныя творы расійскіх, украінскіх і грузінскіх пісьменнікаў.