6 мая - 85 гадоў з дня нараджэння Уладзіміра Ліпскага, пісьменніка, старшыні праўлення рэспубліканскага аб’яднання “Беларускі дзіцячы фонд”, заслужанага дзеяча культуры Беларусі
Нарадзіўся у вёсцы Шоўкавічы Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям'і.
У 1960 г. скончыў Мінскі тэхнікум харчовай прамысловасці. У 1960-1964 гады пасля заканчэння тэхнікума працаваў на Гарадзейскім цукровым заводзе (слесар, старшыня прафсаюзнага камітэта).
У 1966 годзе скончыў факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У.І. Леніна. Працаваў у нясвіжскай раённай газеце "Чырвоны сцяг" (1964-1967). У 1967-1968 гадах – першы сакратар Нясвіжскага райкама камсамола, у 1968-1976 – у апараце ЦК ЛКСМБ, у 1976-1978 – адказны сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў Беларускай ССР. З 1978 года – галоўны рэдактар беларускага дзіцячага часопіса "Вясёлка".
З 1988 года – старшыня праўлення Беларускага аддзялення Савецкага дзіцячага фонду, затым – прэзідэнт Беларускага дзіцячага фонду, віцэ-прэзідэнт Міжнароднай асацыяцыі дзіцячых фондаў. Ініцыятар і старшыня журы I Усебеларускага фестывалю народнага гумару ў в. Аўцюкі Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці (1995). У рэспубліканскім друку выступае з 1964 года.
У 1971 годзе выйшла яго першая кніга публіцыстыкі "Райкамаўскай будні". Затым рушылі ўслед кнігі публіцыстыкі "День за днём" (1973), "Знайдзі сябе" (1974), "Якое яно, шчасце?" (1977), кніга-нарыс "Прыдзвінскі цуд" (1975), "Падкідыш" (1995).
Уладзімір Ліпскі выдаў кнігу-дзённік "Бацькі і дзеці" (1995, 2002), дакументальную аповесць пра сваіх землякоў "Адпяванне жывых" (1993).
Вынікам шматгадовых архіўных пошукаў стала кніга У.С. Ліпскага "Я: Праўдзівы аповяд пра твой і мой радавод" (1998).
Лёсу вядомых беларусаў прысвечаныя кнігі: "Крутыя вёрсты" (пражыццё Героя Савецкага Саюза З. Тусналобавай-Марчанка), "Любі мяне пры ўсякай долі" (у сааўтарстве з украінскім пісьменнікам Б. Чалым), аповесці "Урокі Купрэвіча", "Нарачанская чайка", "Басанож па зорках" , "Сын дня", "Янкаў вянок: дзецям пра Янку Купалу", "Мужык".
У.С. Ліпскі стаў вядомы перш за ўсё як аўтар дзіцячых кніг: "Рыгоркавы прыгоды" (1974), "Марынчына казка" (1977), "Клякса-Вакса і Янка з Дзіўнагорска" (1993), "Як Бог стварыў свет", "Наша Маша", "Пра Андрэйку Добрыка і чорціка Дуроніка", "Прыгоды Нуліка", "Вясёлка над Нёманам", "Я тут жыву", "Каралева белых прынцэс", "Мілаградскі конік", "Мая Беларусь".
Па кнізе "Вясёлая азбука" у Беларускім дзяржаўным акадэмічным музычным тэатры пастаўлены спектакль "Прыгоды ў замку Алфавіт".
Дасканала валодае жанрам казкі, умее натуральна спалучыць казачнае і рэальнае. Вынаходзіць арыгінальныя займальныя сюжэты, гульні, у працэсе якіх малыя вучацца думаць, фантазіяваць, самастойна тварыць, адчуваць прыгожае, "гуляць словам і ў слове".
Разам з жонкай Нінай выхаваў дваіх дзяцей – сына Ігара і дачка Марыну. Растуць унукі Антон, Маша, Толя, якія сталі героямі кніг пісьменніка. Многія творы пісьменніка інсцэніраваны, гучалі па радыё.
Творы У.С. Ліпскага змешчаны ў шматлікіх калектыўных зборніках, школьных падручніках, перакладаліся на рускую, украінскую, літоўскую інямецкую мовы.
